Tremors is een science fictionfilm uit 1990, waarin het kleine geïsoleerde dorpje Perfection, Nevada, en haar inwoners belaagd worden door grote wormachtige monsters. Hoofdpersonen Val en Earl proberen het stoffige Perfection te ontvluchten maar stuiten op een reeks mysterieuze sterfgevallen en geholpen door de bevallige seismologiste Rhonda ontrafelen ze de gruwelijke oorzaak hiervan. Samen met het excentrieke echtpaar Gummer gaat de groep op pad om de gigantische monsters te verdelgen.
The Cannonball Run is een Amerikaanse komische film uit 1981 met in de hoofdrollen onder andere Burt Reynolds, Roger Moore, Dom DeLuise, Farrah Fawcett, Dean Martin, Sammy Davis Jr. en Jackie Chan. De film is gebaseerd op een illegale race van New York naar Redondo Beach, Californië, die in 1971 door autojournalisten Brock Yates en Steve Smith van het blad Car and Driver was georganiseerd. In de film racen onwaarschijnlijke types in een keur aan voertuigen tegen elkaar en tegen de federale inspecteur Arthur J. Foyt, die telkens zonder succes probeert de race te stoppen.
De belangrijkste racers rijden in The Cannonball Run in een Dodge Tradesman ambulance, een Subaru Leone, een Lamborghini Countach, een Ferrari 308 GTS, een Rolls-Royce Silver Shadow en een Aston Martin DB5. Het gaat er in de film om het hardst aan toe en iedere racer verzint een eigen manier om de anderen te snel af te zijn.
Een Raspberry Pi is nog lang geen retrohardware en de op de Raspberry Pi Zero gebaseerde GamePI20 is dat ook niet. Maar door de GamePi20 uit te rusten met RetroPi of Recalbox en wat oude games van je Sinclair ZX Spectrum, Commodore Amiga of NES te laden heb je een handige, compacte game console waar ‘retro’ vanaf spat.
De GamePi20 heeft een 2 inch (5 centimeter) klein beeldscherm met 320 x 240 pixels. De behuizing is van metaal met een kunststof voorplaat. Het geheel wordt gevoed door een ingebouwde 14500 lithium accu, of via een micro usb aansluiting. Naast het beeldscherm is er ook de mogelijkheid om een monitor of televisie aan te sluiten op de HDMI connector. Een luidspreker is ingebouwd, maar als gebruik wordt gemaakt van HDMI dan loopt het geluid via de televisie.
De GamePi20 komt als bouwpakket en moet geassembleerd worden. Het meeste werk zit in het vastschroeven van de printplaat in de behuizing en het plaatsen van de knoppen en voorkant.
In 1981 bestond PTT Telecom 100 jaar en voor de gelegenheid werd een legpuzzel op de markt gebracht. Op de legpuzzel zijn verschillende scènes en voor die tijd high-tech producten en diensten afgebeeld. Wie nu de puzzel maakt wordt getracteerd op een prachtig scala aan retro-afbeeldingen, van de inlogpagina van Viditel, tot ‘grote computers’ en zakrekenmachines. Het is leuk om te zien dat ‘draadloze communicatie’ in 1981 het toekomstbeeld was, en ‘internet’ helemaal nog niet bestond.
Merlin is een futuristisch uitziende spelcomputer, bedacht door Bob Doyle en uitgebracht door Parker Brothers in 1978. Naast de ingebouwde Boter, kaas en eieren en de Simon-kloon Echo bevat Merlin ook het raadspel Mastermind en een heuse miniatuur muziekstudio, met opnamemogelijkheden.
Merlin maakte gebruik van een TMS1000. Deze vroege microcontroller van Texas Instruments had als eerste een volledige microprocessor met RAM en ROM aan boord, gecombineerd met I/O mogelijkheden; een ideaal onderdeel om elektronische spellen mee te maken. Merlin was razend populair en verkocht meer dan 5 miljoen exemplaren.
Het Duitse Wilesco produceert vanaf 1950 stoommachines. In de jaren daarvoor werd er al veel ervaring opgedaan met het maken van blikken speelgoed dat vooral in de Verenigde Staten gretig aftrek vond. De overstap naar stoomaangedreven, wat meer technische contrapties bleek een heel succesvolle en de markt voor stoommachines bleek gevoelig voor de door Wilesco geleverde metalen uitbreidingen, zoals stoomaangedreven gereedschappen.
Hoewel, of misschien wel omdat, we tegenwoordig niet snel meer met stoomaangedreven apparaten geconfronteerd worden, zie je nog steeds veel stoommachines aangeboden. Het verhitten van het water in de ketel gebeurt echter niet meer met olie of vaste brandstofblokjes, maar met elektriciteit.
Het zou de film van John Hughes tekort doen om Ferris Bueller’s Day Off te beschrijven als ‘een film waarin een tiener een dag van school spijbelt en met zijn vrienden allerlei avonturen beleeft’. Dat is zeker wat er in de film gebeurt, maar dat verklapt dan niet de humor, muziek, prachtige personages, goed uitgewerkte parallelle verhaallijnen en karakteruitdiepingen.
Ferris Bueller is een wat vroegwijze jongen die alle truuks kent om van school te spijbelen. Zijn zus Jeannie en schoolhoofd Ed Rooney lijken de enigen te zijn die Ferris doorhebben en beiden proberen dan ook de hele film om Ferris te betrappen. Ferris lijkt de rest van de wereld echter voor te gek te kunnen houden en door zich op een zeker ochtend ziek te veinzen zet hij de gebeurtenissen in gang die zich in de rest van de film afspelen.
De HP-35 was Hewlett-Packard’s eerste rekenmachine en de eerste wetenschappelijke zakrekenmachine ter wereld. De introductieprijs ervan was in 1972 $395, wat een kleine €2000,- zou zijn in 2018. De HP-35 werkte volgens de ‘Reverse Polish Notation’, waarin eerst de getallen en dan de berekeningswijze wordt ingevoerd: 33 12 + levert dan het antwoord 45. Het hart van de HP-35 werd gevormd door de speciaal voor Hewlett-Packard vervaardigde MK6020 chip van Mostek, een bedrijf dat vanuit Texas Instruments was gevormd.
De HP-35 had een helder 15-cijferig led-display met ruimte voor een drijvende komma getal van 10 cijfers, plus een exponent. De wetenschappelijke functies waren sin, arc sin, cos, arc cos; tan, arc tan, log10x, logex, ex, 1/x, √x, xy en de waarde van π.
Opvolgers van de HP-35 waren o.a. de HP-45, de HP-65 (programmeerbaar), de HP-55, de HP-67 en de HP-80.
Moog, bekend van de indrukwekkende modulaire synthesizers uit de jaren ’60 en ’70, kwam in 1970 uit met de Minimoog, een voor Moog begrippen betaalbare eenvoudiger versie van de enorme machines die daarvoor gebruikt werden door o.a. Wendy Carlos en Johan Timman. Hoewel de mogelijkheden van de Minimoog veel minder waren dan de modulaire Moog synthesizers, werd de Minimoog, met drie oscillatoren en een ruisgenarator, een Moog filter en een ADSR generator, warm ontvangen en was er vanaf 1970 geen enkele zichzelf respecterende toetsenist meer die er niet tenminste één in bezit had. Met een prijs van een paar duizend gulden was het echter geen hobbyinstrument,
De Moog The Rogue is een mono analoge synthesizer die in het begin van de jaren ’80 werd geproduceerd. De Rogue had een ingebouwd toetsenbord met 32 noten (2 1/2 oktaaf), twee oscillatoren, een Moog filter en een ADSR geluidsvorm generator. Met een lage kostprijs en een professionale uitstraling was de Moog The Rogue een instant success. Wat bouwkwaliteit betreft was er op de Rogue duidelijk bezuinigd: de plastic zijkantjes pasten maar zo-zo op de dunne aluminium behuizing en de potmeters waren niet van al te beste kwaliteit. Ook de knoppen nomineerden zich voor vervanging in de garantieperiode. De printplaat met alle onderdelen, onder de regelaars geplaatst, had wel de onderdelen en configuratie van een echte Moog, maar de uitvoering was zo-zo: een pertinax (geperst karton) printplaat, handgetrokken printbanen en goedkope onderdelen stond garant voor moeizame stemming en het was dan ook nodig de Rogue met enig regelmaat te onderhouden.
De Concertmate MG-1, een gelijkende syntesizer van Tandy/Realistic, werd ook door Moog geproduceerd. Zowel de Rogue als de MG-1 waren bedoeld voor thuismusikanten.
In 2017 kwam Korg met de Monologue, een synthesizer die in uitstraling en mogelijkheden een knipoog doet naar de Moog The Rogue uit 1980.
A Flock of Seagulls is het gelijknamige debuutalbum van de Britse new-wave/synthpop band die aan het begin van de jaren 80 doorbrak. Na de lancering van dit debuutalbum maakten ze een tweede album, Listen, die als een mix klinkt tussen Kraftwerk, Depeche Mode en Hall & Oates. Hoewel voor het grote publiek een succes, en met het grote succesnummer Wishing (If I had a Photograph of You), is het toch het debuutalbum dat perfectionisme uitstraalt en na al die jaren nog steeds plezierig luistert.
A Flock of Seagulls heeft een uniek geluid, waarbij synthesizers en elektrische gitaren elkaar afwisselen. De productie door Bill Nelson heeft voor een fijne mix tussen schelle en soms snerpende gitaar- en synthesizergeluiden, stevige bassen en een prima middengebied gezorgd. Van de 11 nummers op het album zijn er zeker de helft als hits uitgebracht geweest.
A Flock of Seagulls begint met Modern Love is Automatic, waar synthesizer-windgeluiden de eerste 25 seconden in beslag nemen, waarin een elektrische gitaar na nog weer een halve minuut door een drum wordt bijgestaan. Het tweede nummer, Messages, lijkt in eerste instantie een voortzetting van het eerste nummer, maar blijkt toch na enkele maten geheel anders. Voor een groot publiek is I Ran het meest herkenbaar, een nummer dat begint met zee- en zeemeeuwgeluiden.
Babylon 5 is een sciencefictiontelevisieserie uit de jaren ’90 die is geproduceerd en geschreven door J. Michael Straczynski. De serie telt vijf seizoenen met elk een eigen verhaallijn. Alle vijf seizoenen hebben ook een overkoepelende verhaallijn. Ook de personages hebben achtergronden die uitgediept worden. Door de verschillende verhaallijnen ontstond de indruk van een diepgaand verhaal waarin ieder seizoen langzaam sluiers werden opgelicht. Seizoen 1 begint 10 jaar na de Aarde-Minbari oorlog waarin de Aarde net op magische wijze een oorlog met de veel machtigere Minbari overleefd heeft. Na de oorlog wordt door de Aarde-Alliantie het Babylon project gestart om eventuele toekomstige conflicten te voorkomen. De Babylon ruimtestations moeten een plek vormen waarin mensen en buitenaardsen hun conflicten op een vredige manier op kunnen lossen. Babylon 1, 2 en 3 worden niet gerealiseerd door opzettelijke sabotage en Babylon 4 verdwijnt onder mysterieuze omstandigheden. Babylon 5 is het eerste station dat zijn deuren kan open voor de buitenaardse ambassadeurs en het verhaal begint.
De Zip die door Iomega in 1994 werd geïntroduceerd was een verwisselbare schijf die wel iets weg had van de 3,5 inch diskette van 1,44 MB die in die tijd veel voor het uitwisselen van programma’s en data werd gebruikt. De Zip kon echter 100 MB aan gegevens opslaan, later zelfs 250 en 750 MB. Het vormde een uitkomst voor het uitwisselen van grote hoeveelheden data. Het ontwerp had een grote fout, die ervoor zorgde dat veel eigenaren van een Zip drive vroeger of later geconfronteerd werden met een onleesbare schijf en een klikkende Zip drive, hetgeen the Click of Death werd genoemd.
Ready Player One is een toekomstfilm gebaseerd op de gelijknamige roman van Ernest Cline uit 2011. In het jaar 2044 vindt veel van het dagelijkse leven plaats in een onlinewereld genaamd ‘OASIS’. Wanneer de maker ervan overlijdt en zijn vermogen nalaat aan degene die het eerste drie sleutels in de OASIS weet te vinden zijn de rapen gaar en barst er een strijd los die meerdere jaren in beslag gaat nemen. Hoofdpersoon Parzival weet de eerste sleutel te bemachigen en wordt het doelwit van een organisatie die alle middelen inzet om de controle over de OASIS te bemachtigen.
Hoewel het boek en de film dezelfde titel dragen en dezelfde hoofdpersonen kennen, lopen de verhalen uiteen. Een centraal thema van het boek, referenties naar jaren ’70 films, games en producten, wordt echter ook en misschien nog wel grootschaliger dan het boek, door de film opgepikt.
De Optoma ML500 is een digitale led-projector met een lichtsterkte van 500 ANSI lumen. Het is een kleine projector ter grootte van een stevig leesboek met een scala aan signaalingangen, waaronder compositef video, VGA en HDMI. De eigen resolutie is 1280×800 pixels. De projector heeft een ingebouwde luidspreker.
Projectortechnologie is afhankelijk van lenzen, lampen, displays, elektronica, aansluitingen en fabricagetechnieken. Goedkopere beamers hebben steevast een te lage resolutie of een te lage lichtopbrengst, of zijn zodanig geconstrueerd dat ze matig beeld projecteren. De ML500 is in die zin een opzienbarend apparaat omdat alle specificaties (net) in de groene zone zitten: voldoende hoge resolutie, led lichtbron met hoge opbrengst, degelijke constructie, handige draagtas met alle bekabeling. Dat maakt deze projector geschikt voor zowel zakelijke toepassingen als voor een ad-hoc thuisbioscoop.
De ML500 is een verbazingwekkend veelzijdig apparaat, met als enige nadeel de luidruchtige ventilator. Toegegeven, door het licht iets terug te schroeven is de ventilator alleszins rustig te houden, maar toch. De lichtsterkte is met 500 lumen voldoende voor het projecteren binnenshuis, uit direct zonlicht. De veelheid aan aansluitingen maken het een fijn apparaat voor ‘erbij’: altijd handig om even te gebruiken in combinatie met een spelcomputer, videorecorder, of presentatie buitenshuis. En door de handige tas is transport een peuleschil.
De Praktika MTL3 is een Oost-Duits spiegelreflex fototoestel van Pentacon dat standaard met een 50mm f/1,8 lens werd uitgerust. Het toestel werd in grote hoeveelheden geproduceerd tussen 1978 en 1984. De MTL3 heeft een metalen sluiter van een dusdanig degelijke kwaliteit dat deze over het algemeen na 25 jaar intensief gebruik nog steeds goed werkt, met sluitertijden tussen oneindig en 1/1000s. De belichtingsmeter is in de spiegel weggewerkt en is het enige onderdeel waarvoor een batterij noodzakelijk is.
De MTL3 onderscheidt zich van alle andere camera’s uit dezelfde periode door de eenvoudige degelijkheid. De camera is volledig uit metaal opgebouwd en alle onderdelen klinken alsof er teveel materiaal is gebruikt om ze te maken. De sluiter maakt geluid alsof een metalen bakplaat uit een oven wordt getrokken en het geluid (en beweging!) van de op- en neerklappende spiegel is zo luid en hevig dat natuurfotografie in wat voor vorm dan ook (uitgezonderd wellicht halfbevroren paddestoelen), tot een praktische onmogelijkheid behoort. Knap toestel. Ik had er eentje, mooie foto’s mee gemaakt. Ingeruild voor een Asahi Pentax ML, die het nooit zo goed heeft gedaan.
De meegeleverde 50mm standaardlens had een zo-zo kwaliteit, scherp in het midden maar met duidelijke vertekening in de randen. De MTL3 was voorzien van een M42 schroefaansluiting en er waren verschillende goedkope Oost-Duitse lenzen verkrijgbaar die een stuk beter beeld leverden. De MTL3 was in die tijd misschien wel de goedkoopste spiegelreflex op de markt. Zag er niet zo spannend uit, maar voor een beginnende fotograaf een verademing.
